بازگشت
نشد معلوم
امیرخان جوینده امیرخان جوینده

چرا ای مــــه لقا جا نا مـــــرا ازخـود جـــدا داری

غم ودرد های گیــــــــــتی را به جان من روا داری

زبس جوری زمان از من ربوده اسـت یار توا نم را

مکرر طا قــــــتم دلـــــبربـــــرین غـــم ها تــبا داری

چرا خواهی مرا افســــرده وزاردر قــــفایی خویــش

ستــــمگری صنم ما را به هجــــــــران مبـــتلا داری

زجــورت رنــج ها دیدم  ولیـک مهــرت نــشد معلوم

چنـــین نا مهـــــربا نی ها چــرا ای دلـــــــــربا داری

چودال قا مـــــت خمیده نا زنیـــــــنم در فــــــــراق تو

بـــــیا بنمه نــــــــــظربـــــرمن اگـــــــربردل وفا داری

زخا طـرت عــزیــزی من شب وروزم غم واند وهست

دوچشم مســــــت وخندانم به گـــــریه آشـــــــنا  داری

طــــــــــرا وتی زبوســــــــتا نم رمیــــده گلبـــدن بی تو

بهـــــاری عمـــر ما را در وصــــــا ل خود فـــناه داری

چسا ن نا لد دل رنجور به هجـــــــرت دلـــــــــــبرطنا ز

فـــــروزان روز شـــــــاد یم زعشــــــق خود سیاه داری

جوینده غــــرق وبیخود است به عشقت ماه جبین امروز

نــــــشا ط وشـــــادی عمــرم به هجـــــرا نـــت تباه داری

شهرکابل 8/7/89

جدأی

صنم ما را زعشقت خارکردی

مرا در دام هجــــران تارکردی

سخنت دایما بود عشق وآرمان

کنون رفــــــتی مرا بیمار کردی

همـــین کـردم گناه دادم به تو دل

دل عشـــــــق پرورم افگار کردی

چه دانم گل جــــــدأی داری برسر

دلــم را درقـــــفا یـــــت زار کردی

چرا راهــی جـــــدأی را گــــــزیدی

مــــرا با رنــــــج وغم د چار کردی

مرا همــــــراه شـده درد وغمت یا ر

تو دایـــم ســــنگ دلی اختــیارکردی

چسا ن اســــرار عشــق کردم برایت

تو گشـــــتی بی وفا انـــــــکار کردی

صـــــدای قلب من نشنیدی رفــــــتی

به قـــــول مـــردم غـــــــــــدار کردی

جوینده ازغمــت زار وشــــیون است

جـــــفأیی بـــــــیکران بــــــریار کردی

شهرکا بل 7/7/ 89

 


October 1st, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان